Sor kendine ama durust ol cevap verirken

yine bi sorgu aksami
sanik ben yine
savcim icimdeki ben
kendimi sucluyorum anlamsizlastirdigim hayatim adina.

son hayalimi ne zaman kurmustum ne zaman bitmisti cocuksu ruyalar
ne zaman acilmaya basladi icimdeki ilk yaralar
hatirliyorum sanki masumdum verimliydi hala kalbimdeki topraklar,
uzerine dusecek ilk yagmurda yesermeye hazir.
bir tohumdu gelecege dair umutlar.
bakiyorum da simdi,
tum bunlardan geriye kalanlar..
birkac anlamsiz soru,
cevabinda barindirdigi anlamdan bihaber
gormeye goze sacma sapan

nasil vazgectim asktan ve nasil öldürdüm masumiyeti
kimdi cinayet silahim, ve nereye gomdum simdi
seven bir yurekken gormeden ileriyi
niye cikarmistim o sevimli cocugun icinden bu acimasiz katili

hayata dair tecrubelerim anlamsizlastirdiklarimdan ibaret olmus
bu yasima dair hayaller kuran o cocuk hesap soramaz olmus susmus.
acimis belki de gorunce ilerisini buyumekten korkmus.
saklanmis bi yerde
o zamanlar sevgi dolu umut dolu yuregi,
simdi tas olmus susuz olmus
kurumus solmus,

cikarilmayi mi bekliyorum saklandigim yerden
yoksa ben miyim zindanimin gardiyani hepten.
bahar temizligi mi bu icimde buyuyen bosluk
hazir olsun diye gelecek olan gunese
yoksa guzelligi mi bosaltiyorum farkina varmadan icimden,
suursuzum o belli de,
nasıl gelirim kendime bilmiyorum
bilinc denilen o algiyi tekrar kesfetmeden.

o kadar asksiz kalmis ki icimde ki mevlana
mesnevisiz topraklarda
donmez olmus mevleviler
bir cift guzel gozun etrafinda
ruzgarda bekliyorum saclarimi savururken
vursun yuzume bir ilik yagmur
hissedeyim.
akitsin icimdeki zehri
bir samimi sevgi icin
zikredeyim..
simdi burda devrilirken ben sana sorayim..
anlamsizlik dedigin seyin icinden
anlami bulup sana nasil getireyim..